Τα γουρούνια είναι συμπαθητικά πλάσματα, έστω και αν ζουν σε λασπότοπους. Πάντως, στην παγκόσμια κοινωνικο-ζωική κλίμακα, τα γουρούνια είναι οι φτωχοί συγγενείς των αλόγων και των βοοειδών. Είναι ένα είδος επαρχιώτη ("βλάχου")... Τι άλλο αποτελούν η Πορτογαλία, η Ιταλία, η Ελλάδα και η Ισπανία από τους καθυστερημένους, τα γουρούνια της Ευρώπης; Όσο για την Ιρλανδία, ήταν πάντα μια αγγλική αποικία με λευκούς κατοίκους, μια χώρα του Νότου στη Δύση. Επομένως, η Πορτογαλία (Portugal), η Ιταλία (Italy), η Ιρλανδία (Ireland), η Ελλάδα (Greece) και η Ισπανία (Spain) είναι οι PIIGS, τα γουρούνια της Ευρώπης - με ένα διπλό I για έμφαση.

Στη διάρκεια των επίσημων συναντήσεών τους, οι εκπρόσωποι των μεγάλων ευρωπαϊκών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων χρησιμοποιούν περιφρονητικά την προσβλητική λέξη PIIGS για να υποδηλώσουν τα μεσογειακά γουρούνια, τα οποία, όμως, πρέπει να παραμείνουν στην Ευρώπη προκειμένου να συνεχίσουν να αποτελούν αντικείμενο εκμετάλλευσης.

Σήμερα, πρέπει να επινοήσουμε μια Ευρώπη που δε θα βλέπει τον εαυτό της ως μια "μεγάλη δύναμη", ως ένα αεροπλανοφόρο που μεταφέρει βομβαρδιστικά για την πραγματοποίηση αποικιοκρατικών πολέμων. Η Ευρώπη έχει τη μοναδική ικανότητα να προσαρμόζεται και να αποδέχεται. Αν τα γουρούνια αφυπνιστούν, μπορούν να οικοδομήσουν μια Ευρώπη που θα είναι εντελώς διαφορετική από τη γερμανική Ευρώπη της ομίχλης και της καταχνιάς. Σε τελική ανάλυση, με τα γουρούνια τίποτα δεν πάει χαμένο.

Στόχος του βιβλίου αυτού είναι να διατυπώσει μια υπόθεση προς συζήτηση, αλλά και να παρουσιάσει μια πραγματική ευκαιρία για τις χώρες του παγκόσμιου Νότου, οι οποίες μπορούν να δουν τις PIIGS και, εν γένει, τις μεσογειακές χώρες ως ένα παράδειγμα ικανό να καταστρέψει τα σχέδια της "παγκόσμιας εταιρείας"· την ευκαιρία να δημιουργήσουν με αυτοκαθοριζόμενο τρόπο τη δυνατότητα να ζουν από τους πόρους τους και από τη "φτώχεια" τους σε αντίστιξη με τον απατηλό πλούτο της ποσοτικής οικονομικής μεγέθυνσης που επιβάλλουν οι ισχυροί του πλανήτη, οι οποίοι προκαλούν καταστροφές και γεννούν την εξαθλίωση.